الناز نجفیمعمار، نویسنده و پژوهشگر مناظر فرهنگی ایران

ریشه در پیوند: باغ ایرانی و ذوق ایرانیان

سخن از رازی است که به کمک آن در سرزمینی خشک باغ‌هایی جاودانه پدید آورده‌ایم. این جادو با احترام به ریشه‌های کهن و عمیقی ممکن شده که از منابعِ ژرف آب می‌نوشند و به «نو شدن» در بلندترین سرشاخه‌ها فرصت می‌دهند. «اصالت» بدین معنا آغوشِ گشوده داشتن به آورده‌های دیگران است، در باغ و صنایع و هنرها و حتی آشپزی، با این اطمینان که می‌توان از دل چیزهایی یکسره بیگانه، دستاوردهایی آشنا و تازه و الهام‌بخش بیافرینیم. در این سفر به ملاقات یکی از کهن‌ترین و شگرف‌ترین توانایی‌های فرهنگی‌مان می‌رویم؛ جایی که شاید غافلگیرتان کند.

الناز نجفیمعمار، نویسنده و پژوهشگر مناظر فرهنگی ایران

ریشه در پیوند: باغ ایرانی و ذوق ایرانیان

سخن از رازی است که به کمک آن در سرزمینی خشک باغ‌هایی جاودانه پدید آورده‌ایم. این جادو با احترام به ریشه‌های کهن و عمیقی ممکن شده که از منابعِ ژرف آب می‌نوشند و به «نو شدن» در بلندترین سرشاخه‌ها فرصت می‌دهند. «اصالت» بدین معنا آغوشِ گشوده داشتن به آورده‌های دیگران است، در باغ و صنایع و هنرها و حتی آشپزی، با این اطمینان که می‌توان از دل چیزهایی یکسره بیگانه، دستاوردهایی آشنا و تازه و الهام‌بخش بیافرینیم. در این سفر به ملاقات یکی از کهن‌ترین و شگرف‌ترین توانایی‌های فرهنگی‌مان می‌رویم؛ جایی که شاید غافلگیرتان کند.

الناز نجفی

الناز نجفی
الناز نجفی در سال ۱۳۶۲ در تهران متولد شد. او در مقطع کارشناسی معماری از دانشگاه علم و صنعت با درجه ممتاز فارغ‌التحصیل گردید و سپس کارشناسی ارشد خود را در رشته مطالعات معماری ایران از دانشگاه شهید بهشتی دریافت کرد. پس از آن، موفق به اخذ درجه دکتری معماری از همان دانشگاه شد.

در دوران دانشجویی و پس از فارغ‌التحصیلی، فعالیت حرفه‌ای خود را در زمینه معماری ادامه داد، اما همواره علاقه‌مند به پژوهش بود. از سال ۱۳۸۸، او به طور مستمر و متمرکز در قالب یک کار گروهی مشغول پژوهشی با عنوان «منظر فرهنگی ایران» بود. نخستین مجلد از این پژوهش در سال ۱۴۰۱ تحت عنوان «ایران کجاست؟ ایرانی کیست؟» توسط نشر روزنه چاپ شد و در کمتر از شش ماه به چاپ دوم رسید.

در تمام این سال‌ها، به دلیل علاقه شخصی، موضوع «ذوق ایرانی» را نیز دنبال کرده است. این مفهوم همچون زیرنقشی است که هنرها، آداب و فنون و به‌طور کلی وجوه مختلف زندگی ایرانیان را شکل داده و با هم هماهنگ کرده است. حاصل این دغدغه کتابی به نام «نمک‌نامه: جستارهایی در باب ذوق ایرانی» است که در تیرماه ۱۴۰۱ توسط نشر خانۀ فرهنگ و هنر مان منتشر شد.