"سهراب پورناظری" نوازنده‌ی تنبور و کمانچه، پدیده‌ی پرشور موسیقی مدرن ایرانی‌ست. وی خواننده و نوازنده‌ای‌ست که موسیقی‌اش از مرزهای ایران فراتر رفته و با فرهنگ‌ها و هنرمندانی از چین تا ایالات متحده عجین شده است.
سهراب به سال ۱۳۶۲ در خانواده‌ی موسیقایی‌ِ پورناظری‌ها متولد شد؛ موسیقی، زبان مادری سهراب بود و آن‌گونه که سایر کودکان زبان مادری را می‌آموزند، آن را آموخت؛ در سن دو سالگی، تنبور پدرش را می‌نواخت - که از جثه‌اش بزرگ‌تر بود - و اشعار رومی و حافظ را می‌خواند؛ در سیزده سالگی، به‌عنوان یکی از اعضای "آنسامبل شمس" روی صحنه معرفی شد و امروز یکی از اعضای اصلی این ارکستر به شمار می‌رود.
او در سیزده سالگی، آموختن نوازندگی شیوه‌های مختلف کمانچه را نزد "اردشیر کامکار" آغاز کرد و به دلیل استعداد موسیقایی‌اش، پس از دو سال به‌عنوان تک‌نواز در "آنسامبل شمس" شروع به نواختن کرد.
سهراب با موسیقی نواحی ایران به خوبی موسیقی کلاسیک غربی آشناست و مدرک نوازندگی موسیقی دارد؛ وی با آنسامبل‌ها و هنرمندان بین‌المللی چون "محمدرضا شجریان"، "شجاعت حسین‌خان"، "پروژه‌ی فرا-مرزی" و "ارکستر سمفونیک پاسفیک" همکاری داشته است.
