"آزادهیاسمن نبیزاده" متولد ۱۳۵۷ تهران، در نه سالگی به کلاس خیاطی میرفت؛ مادرش برای او لباس میدوخت؛ و او برای عروسکهایش؛ اولین استادش آقای "محمود جوادیپور"، شناختن رنگ را از دوازدهسالگی یادش داد؛ از آن زمان، رنگ دغدغهی همیشگیاش شد. اولین نمایشگاه لباسهایش را در شانزدهسالگی برگزار کرد؛ سال ۱۳۷۶ دیپلم گرافیک گرفت و در رشتهی طراحی پارچه و لباس وارد دانشگاه شد.؛سال بعد در "دانشگاه هنر" بافتن را آموخت؛ دستگاه بافت وسیلهی تازهای بود که برای بیان نقشهایش برگزید؛ او پس از اتمام دانشگاه در سال ۱۳۸۱ اولین نمایشگاه بافتههایش را برگزار کرد؛ در این نمایشگاه پارچههایی از گلها و گیاهان، سنگ، پشم و نخ و ابریشم را بافت؛ سبک شخصی او در طراحی مورد توجه و استقبال قرار گرفت؛ بعدها طراحان و برندهای دیگری فعالیت خود را بر همین اساس شروع کردند. در سال ۱۳۸۴ و پس از مشاهدهی کارگاههای مخروبه و متروکهی ابریشمبافی کاشان، با همراهی همسرش "علی خطیبشهیدی" فعالیتهای خود را برای احیای ابریشمبافی در این شهر شروع کرد. سال ۱۳۹۰ برای یادگیری موجبافی، راهی کردستان شد. ولی آن را صنعتی نابود و فراموششده یافت. او و همسرش از ۱۳۹۲ در روستایی ساکن هستند که تا بیست سال پیش تمام مردان روستا موجباف بودهاند ولی از هفت سال پیش کسی در آنجا موج نبافته است؛ امروز سه دستگاه برای آنها موجهایی را میبافند که از نظر طراحی و کیفیت نمونهی مشابهی ندارند. همچنین کار روی مرخزبافی کردستان، ابریشمبافی خراسان، عبابافی نایین و بوشهر، سوزندوزیهای جنوب و کرباسبافیهای کویر بخشهایی از برنامههای عملیشدهی آنهاست.